Επανάληψη στις αναλογίες παίζοντας

Μάσκες

Αρκτική και Ανταρκτική

Αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι στην Ανταρκτική

φάλαινες και ιγκλού

συμβουλευόμαστε τα βιβλία μας και δημιουργούμε

οδόβαινος της Αρκτικής

επιστήμονας στην Ανταρκτική

άρχισε το βάψιμο

πιγκουινάκια που στεγνώνουν

φάλαινα ναρβαλ

βάφουμε και τη θάλασσα, αλλά κοντά στην ακτή με άλλο χρώμα,
γιατί όπως είπαν τα παιδιά εκεί είναι πιο ρηχά

Με  αφορμή την ενότητα της Γεωγραφίας για τη ζωή στους πόλους, αφού διαβάσαμε βιβλία και είδαμε σχετικά βίντεο, φτιάξαμε δυο μακέτες, μια για την Αρκτική και μια για την Ανταρκτική. Είπαμε, είμαστε δημιουργικά άτομα και θέλουμε να μαθαίνουμε με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.

Η ακατανίκητη πειθώ της μπουγάτσας!

(συνέχεια από το "Μηχάνημα" του Ευγένιου Τριβιζά)

      Ο Γιάννης έπαθε ηλεκτροπληξία. Την επόμενη μέρα οι υπάλληλοι τον βρήκαν κάρβουνο. Κάλεσαν γρήγορα το ασθενοφόρο, που ευτυχώς ήρθε γρήγορα. Οι γιατροί όταν τον εξέτασαν, είπαν πως είναι εντάξει. Έτσι, τον πήγαν γρήγορα στο νοσοκομείο.
     Το άλλο πρωί που ήταν καλύτερα, η γυναίκα του πήγε να τον δει και του είπε χίλια δύο λόγια:
-Πώς κατάντησες έτσι;
-Ήθελα να "καθαρίσω" το "μασίνι" της εταιρειας.
-Λες και έκανες ηλιοθεραπεία! Κοίτα πώς έγινες, σαν γαλοπούλα ψητή. Γιατί;
-Μου έκλεβε την πελατεία μου, τι να κάνω και εγώ;
-Να μιλούσες στο διευθυντή σου, ίσως;
- Θα χάναμε το σπιτικό μας. Πώς να το ξεφορτωθώ;
-Έχω μια ιδέα.
-Για πες μου!
-Να καλέσεις το διευθυντή σου για φαγητό και να τον καλοπιάσεις.
       Πέρασαν τρεις μέρες και ο Γιάννης βγήκε από το νοσοκομείο. Πήγε στην εταιρεία χαμογελαστός, γιατί το "μασίνι" θα έφευγε από εκεί, έτσι τουλάχιστον σκεφτόταν. Κατευθείαν πήγε στο γραφείο του κυρίου Περικλή, του προσωπάρχη του. Του ζήτησε ευγενικά.
-Κύριε Περικλή, θέλετε να έρθετε η γυναίκα σας και εσείς στο σπιτικό μου για φαγητό;
-Βεβαίας, η Νίκη και εγώ θα θέλαμε να έρθουμε!Αύριο γίνεται;
-Ναι, είπε ο Γιάννης και έφυγε από το γραφείο. Αμέσως τηλεφώνησε στη γυναίκα του και της είπε:
-Ελενίτσα μου θα έρθουν αύριο. 
-Ωραία! Πρέπει να ετοιμάσω το φαγητό.
-Είναι απλοί άνθρωποι, είπε ο Γιάννης.
      Ο Γιάννης τελείωσε τη δουλειά του και πήγε σπίτι. Η γυναίκα του είπε:
-Να φτιάξω μια μπουγάτσα με τυρί από τη Θεσσαλονίκη και μια χαλβαδόπιτα ή μια τυρόπιτα και μπακλαβά;
-Μπουγάτσα με τυρί και μια χαλβαδόπιτα φτιάξε.
- Εντάξει, είπε η γυναίκα του.
      Το επόμενο πρωί όλα ήταν έτοιμα. Η γυναίκα ντυμένη και περιποιημένη και ο Γιάννης κομψός και χαρούμενος, γιατί θα ξεφορτωνόταν το "μασίνι". Ήρθε ο κύριος Περικλής και η κυρία Νίκη και κάθισαν στο τραπέζι. Η Ελένη έφερε την μπουγάτσα με το τυρί και όλοι ενθουσιάστηκαν :-))). Ο κύριος Γιάννης είπε στον κύριο Περικλή:
- Θέλω να σας ρωτήσω κάτι;
-Τι;
-Τι θα λέγατε να βγάζατε το μηχάνημα από την εταιρεία;
-Εντάξει, αλλά γιατί;
- Μου παίρνει τη δουλειά!
-Ωραία, αύριο το μηχάνημα θα "φύγει", για να είσαι ευχαριστημένος.
       Το πρωί στη γωνία δεν υπήρχε το μηχάνημα. Ο κύριος Γιάννης χάρηκε πολύ. Αμέσως, η πελατεία του αυξήθηκε. Ο καφετζής γεμάτος αυτοπεποίθηση εξυπηρετούσε τους πελάτες του.
       Έτσι έζησαν αυτοί και εμείς καλύτερα.

(;Αλήθεια, ποιος θα μπορούσε να αντισταθεί σε μια μπουγάτσα με..τυρί )

Σταυρόλεξο για δυνατούς....λύτες

Λίμερικ και άλλα ποιήματα

O Δημήτρης απ΄ τη Μάνδρα

μαθητής, που ΄χει στο λαιμό γαλάζια χάντρα

για να μην τον ματιάζουν

κι όλοι να τον κοιτάζουν .

Για αυτό πάντα φορά χάντρα, το παιδί από τη Μάνδρα

Πόσο μ΄αρέσει να ΄μαι  στη φύση,

να ανεβαίνω ψηλά στο βουνό με το ξωκλήσι,

πολύχρωμα αγριολούλουδα να μαζεύω,

μαμούνια, ζουζούνια, πουλιά να χαζεύω.

Είμαι το παιδί από τη Δύση, που του αρέσει πολύ η φύση.

Ο γελωτοποιός του βασιλιά,

είχε μια χοντρή κοιλιά!  

Κύλαγε σαν το βαρέλι

κι ας μην είχε κορμί σαν χέλι. 

Όμως με μεγάλη του χαρά, διασκέδαζε το βασιλιά


                                                                           

                                                                          Η Μαρία με την τοστιέρα 

                                                                              κάνει μπούκλες όλη μέρα

                                                                              ασταμάτητα χορεύει 

                                                                              και συνέχεια τις μπερδεύει

                                                                              η Μαρία με την τοστιέρα

ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΡΑΧΝΗ

ΠΟΥ  ‘ΤΡΩΓΕ ΖΑΧΑΡΗ ΑΧΝΗ

ΠΗΓΕ ΝΑ ΦΑΕΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΑΥΡΑ ΝΙΑΤΑ

Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ  Η ΑΡΑΧΝΗ                                

                                 ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑ ΜΥΡΜΗΓΚΙ

                                 ΕΝΙΩΣΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΣΦΙΓΓΕΙ

                                 ΚΑΙ ΗΤΑΝΕ ΜΙΑ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ

                                 ΠΟΥ ΤΗ ΛΕΓΑΝΕ ΑΝΕΤΑ

                                 ΕΤΣΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ – ΜΙΚΡΟ  ΜΥΡΜΗΓΚΙ

Ήταν ένας κύριος φοβερός
Που ήταν και πολύ χοντρός

Και ήθελε να αδυνατίσει

Γιατί είχε πια μπουχτίσει.

 Μια γοργόνα απ΄την Ιθάκη

που της άρεσε το μπουζουκάκι

μόλις είδε την Τζολί

της μάκρυνε το πολύχρωμο μαλλί

η γοργόνα από την Ιθάκη

Η νεράιδα Ροζέτα

που της άρεσε η τρομπέτα

αγαπούσε τη μελωδία

γι' αυτό μπήκε και στη χορωδία

η νεράιδα Ροζέτα.

Ένας πιγκουίνος απ' την Αλάσκα

που ήθελε να περνάει λάσκα

όλο έφτιαχνε σπάγκο 

και φόραγε ζιβάγκο

ο πιγκουίνος απ' την Αλάσκα.

Η Ρίτσα η πιπερίτσα έπαιζε με τη νυφίτσα

όλο χόρευε 

και το φόρεμα της μαστόρευε

η Ρίτσα η πιπερίτσα.